bazen renksiz...

bazen görünmez gibi hissediyorum
insanlar bakıyorlar ama görmüyorlar
üstüme yürüyor kalabalık, arsız
bazen sadece bir bedenden ibaretim
üzerimde giysiler
ayaklarım çıplak
bir caddenin tam ortasında
ellerimle gözlerimi kapatmış dikiliyorum
arabalar olanca hızıyla geçiyor sağımdan solumdan
sadece duyuyorum

kollarım yara bere içinde
saçlarım dağınık

bazen unutuyorum

adımı

bazen tanımıyorum

yüzümü

siyahım...

bazen kimseyi sevmediğimi düşünüyorum
arkadaşlarımı ailemi kendimi
korkak, cesaretsiz, aptal
kaçıp gitmek hayal...
bazen nefes bile almadığımı farkediyorum
konuşmadığımı
duymadığımı
yaşamadığımı
bazen ölmek istiyorum...