Tutsak...

Zamanın bir müsveddesi olsa diyorum

Karalama hayatımı buruşmuş kağıtlardan arada açar okur muyum?

‘O an’ a geri dönsem ya da..

Ağız dolusu bir ‘hayır’ ı hakederken sen

Yine de sana teslim olur muyum?

Hatalar ruhumu eritir ya hani

Acı mıydı ruhu tazeleyen,

Yoksa ruhum mu açtı hatalara!

Yalnızlıktı söylencem senden önce

Zaman zaman tek başınalık

Bazense ‘keşke’ ler

Ama çoğu zaman ‘iyi ki’ ler

İyi ki benden uzaktın

İyi ki sana olan zaafımın farkında değildin

Kendi kendime yaşarken bazı şeyleri,

İyi ki sen kendi dünyanda kavruluyordun.

Ama sonra?

Farkettin !

Her adımında bas bas bağırıyordu bana mutsuzluk

Dur diyemedim

Gelme diyemedim

Geldin !

Kaçınılmaz sondu bu

İşkenceydi.

Saçlarım çekiliyor, tırnaklarım sızlıyor, ruhum bedenimi zorluyordu

Kaçamadım

Belki de denemedim

Yine de

Yenildim..

Senden vazgeçeceğim günün hayalindeyim şimdi ben

O zafere ulaşacağım.. hissediyorum..