4 Mart 2009 Çarşamba

tutsak...





Hatalar yapıyorum zaman zaman.
İnsanlara güvenmeye kalkışıp,
Gözü kapalı inanıyorum safça.
Ve yine hatalar yapıyorum bazen.
En güvenilir insanlar yanıbaşımdayken,
Bir türlü yanlarında olamıyorum.
Tuhaf.. Çok tuhaf..
Hani insanoğlu böyle, nankör ya da aptal..
Artık bu yavan bahanelerle de avutamıyorum kendimi.
Hatalar yapıyorum kendini tekrar eden
Ve sonrasında hayıflanıyorum kendi kendime..

Hayır o değil ona güvenme..
Evet o işte ona inan..
Bırak o sağlam ayakkabı değil..
Bak o hep yanında bırakma hiç..
Ne çok yorum ne çok fikir var beynimden gelip geçen..
Ah bir de doğru olan şıkkı işaretleyebilsem..
Ah artık ‘keşke’leri ‘iyi ki’lere dönüştürebilsem..

Hiç yorum yok: