4 Mayıs 2010 Salı

'Eski Datça' ruhu yenilermiş





annem yorgun annem güzel annem huzurlu annem benim



mis kokulu taptaze kekik çayıydı, eski datçanın en eski açık hava kahvesinde, içtiğimiz








kalbi pamuktan teni taştan datça...


babamın aklından geçenler...




bir kapı süsünden beklenenler


'bak Damla karabiber ağacı, görmedim deme' dedi annem :)


mazoşist: 'söküp alasım geliyor adeta'




kışın kapısı camı kapalı datça


'harup dibi' sokağı demişler










bahar geldi aralansın panjurlar


terkedilmiş en eski evi...

Hiç yorum yok: